چگونگی عملکرد هولوگرام

• نحوه عملکرد هولوگرام
• چگونه می توان یک هولوگرام ایجاد کرد
• نحوه ساخت هولوگرام
• کاربرد و عملکرد هولوگرام
• مخترع هولوگرام

عملکرد هولوگرام تا حدودی شبیه عکاسی است با این تفاوت که هولوگرام میرا نیست. هولوگرام ها شبیه عکس های سه بعدی هستند که در داخل شیشه، پلاستیک و فلز گیر افتاده اند. زمانی که هولوگرام یک کارت اعتباری را می چرخانید، می توانید تصویری را مشاهده کنید که در داخل آن در حال حرکت است. چه چیزی در داخل آن وجود دارد؟ چه چیزی باعث شده است تصویر داخل آن حرکت کند؟ چه چیزی یک هولوگرام را از عکس معمولی متمایز می کند؟ در ادامه به بررسی “عملکرد هولوگرام” می پردازیم.

نحوه عملکرد هولوگرام

فرض کنید می خواهید یک عکس از سیب بگیرید. دوربین را جلوی سیب می گیرید و دکمه ی شاتر آن را فشار می دهید. لنزهای دوربین باز می شود و اجازه می دهد نور درون آن فیلم را لمس کند. در دوربین های جدید یک تراشه ی CCD حساس به نور قرار گرفته است. تمام نوری که از سمت سیب می آید از یک مسیر واحد آمده و وارد یک لنز واحد می شود.

بنابراین دوربین می تواند تنها یک الگوی دو بعدی از نور، تاریکی و رنگ را ضبط کند. اگر نگاهی به سیب بیندازید اتفاق متفاوت دیگری روی خواهد داد. نور از سطح سیب به سمت دو چشم شما منعکس می گردد و مغز شما سپس دو تصویر را به صورت یک تصویر سه بعدی واحد ترکیب می کند.

اگر سر خود را به آرامی حرکت دهید، پرتوهای نور منعکس شده از سطح سیب باید مسیری متفاوتی را حرکت کنند تا به چشم شما برسند. مغز شما به آرامی همه چیز را دوباره محاسبه می کند و شما تصویر متفاوتی را خواهید دید.
به همین خاطر است که چشم شما تصویری سه بعدی از اجسام را می بیند. هولوگرام بین این دو قرار دارد.

مانند یک عکس، یک هولوگرام ضبط دائمی از نور منعکس شده از سطح یک شیء است. اما هولوگرام بر خلاف عکس، واقعی به نظر می آید و سه بعدی است. این موضوع به خاطر روش منحصر به فردی که در ایجاد هولوگرام وجود دارد اتفاق می افتد.

پیشنهاد میکنیم مقاله زیر را نیز بخوانید:

هولوگرام چاپ گرم

چگونه می توان یک هولوگرام ایجاد کرد؟

چگونگی عملکرد هولوگرام شما می توانید هولوگرام را با منعکس کردن یک لیزر بر روی شی مورد نظر خود ایجاد کنید. در حقیقت، شما پرتو لیزر را به دو نیمه ی مجزا تقسیم می کنید. اینکار توسط تاباندن آن از طریق یک نیم آینه انجام می شود. یک قطعه از شیشه با لایه ی نازکی از نقره پوشیده می شود بنابراین نیمی از پرتو لیزر منعکس شده ونیمی دیگر عبور می کند.

نیمی از پرتو که از اینه معکس می شود به جسم برخورد می کند و به داخل یک صفحه ی عکاسی که در داخل هولوگرام وجود دارد منعکس می شود. به این پرتو، پرتو جسم یا شی گفته می شود. نیم دیگر پرتو نوری نیز از یک اینه ی دیگر منعکس شده و به همان صفحه عکاسی برخورد می کند. این پرتو را پرتو مرجع می نامند. زمانی که دو پرتو در صفحه با یکدیگر روبرو می شوند، هولوگرام تشکیل می شود.

نحوه ساخت هولوگرام

در ساخت هولوگرام، نور لیزر بسیار خالص تر از نور معمولی در پرتو مشعل است. در پرتو مشعل، تمامی طول موج های نور تصادفی هستند. در یک لیزر، موج های نوری بسیار منسجم هستند. آنها در یک مسیر حرکت می کنند. زمانی که پرتو یک لیزر برای ساخت و عملکرد هولوگرام جدا می شود، موج های نور در دو بخش از پرتو به روش های یکسان حرکت خواهند کرد.

زمانی که آن ها دوباره در صفحه ی عکاسی با یکدیگر ترکیب می شوند، پرتو شیء از طریق یک مسیر متفاوت حرکت می کند پرتوهای نور آن توسط منعکس کردن سطح خارجی جسم مختل می گردد. از آنجایی که پرتوها به صورت اصلی با یکدیگر ترکیب شده اند، ترکیب دوباره ی آن ها نشان می دهد که پرتو شیء چگونه از پرتو مرجع متفاوت است. به عبارت دیگر با اتصال دوباره ی پرتوها به همدیگر و مقایسه کردن آن ها، شما می توانید ببینید که چگونه شی می تواند نور را تغییر دهد.

هر نقطه از عملکرد هولوگرام می تواند امواج نوری را که از هر نقطه از شی سفر می کند را  بگیرد. بنابراین زمانی که شما سر خود را به اطراف حرکت می دهید، تصویر هولوگرافی می تواند همانند یک تصویر واقعی تغییر کند. به همین خاطر است که تصویر حاصل از یک هولوگرام به شکل سه بعدی است. زمانی که شما هولوگرام را به قطعات کوچک تر تقسیم می کنید باز هم می توانید کل شیء را در آن ببینید.

پیشنهاد میکنیم مقاله زیر را نیز بخوانید:

چاپ هولوگرام در تهران

کاربرد و عملکرد هولوگرام

در سال 1980 تئاتری در انگلیس توانست تصویری از لورانس الیور را بر روی صحنه نمایش به صورت هولوگرام نشان دهد. از آن به بعد بیشتر بازیگران سعی کردند با ایجاد تصویری هولوگرامی این تجربه را داشته باشند. هولوگرام همچنین دارای کاربردهای مهم پزشکی و علمی است.

در تکنیکی که تداخل سنجی هولوگرافی نامیده می شود، دانشمندان می توانند یک هولوگرام از جسمی مانند بخش هایی از موتور ایجاد کنند و آن را به عنوان عکس سه بعدی برای موارد مورد نیاز ذخیره کنند. اگر آنها بتوانند هولوگرام دیگری از موتور در آینده بسازند می توانند تغییرات ایجاد شده را به خوبی درک کنند. تا به حال تقریبا کسی نتوانسته است تصاویر متحرک خوبی با هولوگرام بسازد. اما شاید در آینده ای نزدیک بتوان به آن دست یافت.

مخترع هولوگرام

هولوگرام توسط یک فیزیکدان متولد مجارستان به نام دنیس گابور (1900-1979) در حالی که در انگلستان مشغول به کار بود اختراع شد. او در حال تحقیق بر روی فیزیکی نوری در سال 1940 بود، و کار خود را در دستیابی به این موفقیت هولوگرافی بزرگ در اوایل سال 1950 آغاز کرد. نکته قابل توجه درباره اختراع او این است که این اختراع خیلی جلوتر از زمان او بود. لیزر که ساخت هولوگرام را ممکن می سازد، هنوز تا سال 1960 اختراع نشده بود.

همانطور که پتنت های مختلف گابور نشان می دهد، او مخترعی است که علاقه ی بسیار گسترده ای به حوزه های مختلف فیزیک داشته است. در سال 1930، او نوع جدیدی از لوله های اشعه کاتدی را اختراع کرد. در سال 1940 توانست عکاسی و پروجکشن را تجربه کند. اختراعات بعدی شامل پارچه کامپوزیت برای استفاده در تجهیزات تلویزیون، و نوآوری های مختلف در ضبط و انتقال صدا است. در اواخر عمر خود، سهم درخشان گابور با اعطای جایزه علم برتر جهان، جایزه نوبل فیزیک در سال 1971 “برای اختراع و توسعه روش های مختلف هولوگرافی” به رسمیت شناخته شد.

پیشنهاد میکنیم مقاله زیر را نیز بخوانید:

امنیت کارت pvc